Tuesday 27 December 2011

සුබ සිහින

කවිකාර සිත ගොතන 
හැඩකාර පද වලට
ඔය මිහිරි හඬ දෙන්න 
වැහි සීතලේ......

ඔබ ගාව සැතපෙන්න
නොපියාම නෙත් නිම්න
තුරුලේම සැඟවෙන්න
එන්නම් හොඳේ......

Tuesday 20 December 2011

ඔබේ මතක


රෑ අහසේ තරුකැට දෙස
බලා සිතට දෙන සැනසුම
රෑ සිහිනෙන් ඇවිත් හොරෙන්
සොරා ගනියි ඔබේ මතක
නෙතට හඬන්නට දෙනු බැහැ
ලොවම සැනසෙනා මොහොතක
මට හැමදා හිරු සඳු වු 
ඔබේ මතක ගන්න ඔබම 

Wednesday 14 December 2011

නුඹයි මගේ රත්තරන් උදා වුනු වසන්තය



අසිනි වැස්සට තෙමී තෙත බරිත හඳ මඩල
අනෝරාවක් ලෙසින්නෙතින් හල කඳුලු වැල
රුදුරු තොල් පෙති වැදී රිදුම් දෙන කොපුල් තල
ආදරේ සීත පිණි දියෙන් දැන් තෙමනු මැන


වියලි පොළවට වැටුණු පින්සාර පොද වැස්ස
රුදුරු කතරක දුටුව අහිංසක පතොක් මල
ජීවිතේ කුණාටුව නිවාහල සුළං පොද
නුඹයි මගේ රත්තරන් උදා වුනු වසන්තය 

Monday 12 December 2011

සිත තවම ඉකිබිඳියි කුමරී

හිත හදා ගන්න නෙතු පියා ගනිමි 
මුළු රැයමනිදි වරා වෙහෙසී
නුඹ ගිහින් යන්න බිඳ දමා සිහින
සිත තවම ඉකිබිඳියි කුමරී


සතු වෙලා හිටිය නුඹ ,
හැර ගිහින් ඉඳන් අද
මම හඬමි රෑ දිවා වෙහෙසී
සිත තවම ඉකිබිඳියි කුමරී


මල් මිලින රැයක සඳ ගිහින් අවර
කළුවරයි මුළු අහස සබඳී
නුඹ ගිහින් ඉතින් කළුවරයි මුළු ලොවට
සිත තවම ඉකිබිඳියි කුමරී

Friday 2 December 2011

මිලින වනු මිස මක් කරන්නද



පයට පැගී සිතුම් හඬවන 
අහිංසක පෙම් කැකුළු මල්වල
සැවඳ දැනුනේ දැන්ද ඔබ හට
මිලින වී පෙති හැලී යන විට


නොවක් මල් ලොව පිපී තිබුනද
එකම මල මම ඔබට පෙම් කල
මේ තරම් ගැරහුම් ලොවින් මට
ලෙහෙසියෙන් පිදු නිසයි සෙනහස


මලට වැටෙනා පිනි පොට්ටු ලෙස 
කඳුලු වැටුනද නොමැත දොම්නස
දුක නොමැතිනම් ඔබේ සිත ලඟ
කුමට විඳිනුද මමත් මේ දුක


එකම පෙත්තක් සතුව බිහිවුන
මලකි එක්පෙති මම ඔබේ ලඟ
නෙලාගන්නේ නොමැති නම් ඔබ
මිලින වනු මිස මක් කරන්නද









Friday 25 November 2011

රත්තරන්, හිත හඬයි ඉකිබිඳ


හරිතවන් ඒ කඳු මුදුන් මත 
සුදට දිලි මීදුම් කොයිද නුඹ,
දසන් සනහා පිරෙන්නට තිබු 
මගේ සිනහවන් ගියේ කොයිබද

තුටින් රඟදෙන සමනලෙකු සේ
රැඟු සැනසුම කොයිද අද නුඹ
මුව විදාගෙන ගිරවියකසේ
මා දෙඩු බස් ඇයිද නිහඬව





නින්ද සොරකම් කලේ කවුරුද
ආයේ එන්නේ නැතිද සැනසුම
සිතට ලංවී කියන් හෙමිහිට
රත්තරන්, මේ වෙන්නේ මොනවද

නැවතුමක් හමු වේද මේ මඟ
ගිමන් හල පමණක් වේද මෙය
ගෙනගියේ ඔබ කොයිද සැනසුම
රත්තරන්, හිත හඬයි ඉකිබිඳ

නුඹට රහසින් සිතින් පෙම් බැඳ
සිහින සමඟින් ගොස් බොහෝ දුර
අනේ අහිමියි සිතට සැනසුම
රත්තරන්, එය දන්නේ නැතිවද 

Saturday 19 November 2011

නිහඬ ඔබට


සඳක් නිසා ඔබ පුර පසලොස්වක අහසක
මට බයයි අහිමි වෙයි කියලා මේ මුදු සැනසුම
හීනයක් වෙලා නෙත පිනවන පින්බර ඔය සඳ
බැස ගියොත් සිතට කුමක් වේද නොදනිමි මම තව 

නිම්නයක් සුවඳ කරවා පිපි පුංචි සමන් මල
අප නමින් පිපි සුවඳ බෙදයි පරව යාද එය
ඒ ලෙසින් සිතුම් සිතට ගෙනෙන ඔබගේ දඟ වැඩ
තව තවත් කරන්නෙපා සුදෝ රිදෙනවා මගේ හිත

ඔබ හඳක් නිසා මම වෙන්නම් තරුව ඔබේ  ලඟ
මා තනිකර ඔබ බැස ගියොතින් තනි වෙයි පොඩි මම
ඔබ තමයි එළිය දෙන්නේ පොඩි තරුවක් වුනු මට
හැර යන්න එපා දුප්පත් හිත හඬාවි ඉකි බිඳ

පොඩි උනත් මහමෙරක් මගේ හිත දන්නවාද එය
සත් සමුදුර මට වෙන්න හිතයි ඈතට විහිදෙන
මුළු ලොවටම කෑ ගසා කියන්නට මගේ සෙනෙහස
මට සවියක් නැහැ ඔබ හරි නිහඬයි නොවෑ පෙම්වත

Friday 18 November 2011

නිම වුනු පෙම

ආපසු හමනා සුළඟක දැවටී 
අතීතයට යන්නට ඇත්නම් මට
හමු වෙයි ඔබ මා පෙම්කල දිනවල
මෑව් සිහින අපි දෙදෙනා දෙතැනක


මල් පෙති සුළඟට පාවී ඇවිදින
සුන්දර මල් පාරේ අපි එදවස
හමුවී හිනහී මුණ ගැහුනා අප
මකතයි තාමත් ඒ සුන්දර රස


දින සති ගෙවිලා කල් ගතවන් විට
අපේ සෙනෙහසේ දුක්බර දවසක
ඔබමයි මල් පෙති සිඳ බිඳ දැමුවේ
අප හදවත්වල සුපිපුණු මල්වල


ලෝකය මා වෙත නගනා මේ දොස
ඔබ හින්දයි මා නොකලෙමි මෙවරද
ඔබ නිවැරදි යැයි ඔබම කියන සඳ
මා නිවැරදි බව කියනුයේ කවුරුද 

Monday 7 November 2011

මගේ සිත අසරණයි



ඉකිගසන සිතුම් වැල් දසත පාවී ඇදෙයි
ඔබේ මතක සමඟ සිත කඳුලු සලමින් හඬයි
සිහිනයක සැඟවිලා අනේ ඔබ තව දොඩයි
අහිමි බව දැනි දැනී මිරිඟුවට සිත ඇදෙයි


මායිමෙන් එහා සිත දුවන්නට මං සොයයි 
අනේ අසරණයි සිත කෙනෙකු කරදර කරයි
අහිමි බව දැනි දැනී ඔහුත් පසුපසම එයි
ඔබට දුන් සිත යලිත් ගන්න මට නොම සිතෙයි


දුර ඈත සැඟව යන්නට කලින් කිව් වදන්
සිත පුරා රැව් දෙමින් යලිත් මතකයට එයි
ඔබේ සිහිනයත් මගේ සිහිනයට සම නිසයි
දුක් දරන් නැගී ඉන්නේ සිහින ඉකිගසයි


යලි යලිත් ගිලන්වන මා සිතුම් දුක් බරයි
ඔබ ගෙනත් දෙන සිහින පොඩි හිතට හරි බරයි
හිඳින්නට හැකියි මහ මෙරක් ලෙස සිත කියයි
ඔබේ පෙම ලඟ තවත් මගේ සිත අසරණයි. 

Sunday 6 November 2011

සුභ පැතුම්!!

ගොතන විට සතර පදක්
සිතේ ඇති වෙයි සිහින දහසක්
එවන් වු සිහිනයක් සැබෑවු නිමේෂයක්
සුබ පැතුම් සොයුරියේ 
හද පිරිණු සන්තොසින්...
මුණු පොතේ නුඹ ලියු පද 
කියවා සැනසුනා සිත
අසන්නට හැකිය ඒ පද ගී ලෙස මඟ බලමි
ඒ දිනට පතා සුභ පැතුම් මම






යාළුවනේ...

සැබැවක් වු හීනය

"හීන කුමාරි"
ඔයාලගේ දෝතට එන්න
හරියටම තව දවස්
7 යි නේද

ඉතිං
මේ ඔයාලගේ උදව් ඔන වෙලාව

මේ ෆොටො එක
ඔයාලගේ ප්‍රොපයිල් පික්චර් එක විදිහට
13 වෙනිදා දාන්න කියලා ඉල්ලන ගමන්ම

මේ පණිවිඩය ඔයලගේ වොල් වලත් ශෙයා කරන්න කියලා ආදරණිය ඉල්ලිමකුත් කරනවා.

හ්ම්..
හීන කුමාරී දෝතට අරං ඔයාලා දකින්න
මම 13 වෙනිදා වෙනකම් ආසාවෙන් බලාගෙන ඉන්නවා

ඔන්න
වරද්දන්නේ නැතුව එනවා නේද

මම

ඔයාලගේ ආදරණිය

දිනිති දීපිකා

Saturday 5 November 2011

කඳුලු නිම්නය

අපිට අපි හිමි යැයි සිතන්නට 
අයිති නැති හින්දා
කඳු පෙලේ මීදුම් වලා කැටි 
හොරෙන් ඉකි බින්දා...


ඔබට මට කඳුලැල් උරුමකල 
නිම්නයම හැරදා
යන්න ඉඩ නෑ සතුට සොයමින්
සිත බියෙන් සැලුනා....


මිරිඟු සයුරේ ගිලී ගිය හිරු
යලිත් එන හින්දා
බලා ඉමු අපි ඒවි සමනල් 
වසන්තය කැන්දා....


අපේ හිත් වල සදා සැඟවුනු 
සිහින ඉකිගසනා
අපට අප හිමි ලොවක් හමුවෙයි
සොයා යමු පියඹා....

Monday 17 October 2011

සැනසන සිත



ඔබේ සෙනෙහසින් කවිකම් ලැබුවද
තවම නොහැක මට කවක් ලියන්නට
මා සිත නැලවු මා සිත හැඬවු
ඔබ දුන් ඒ සුන්දර හස කැන් ගැන


දරන්න නොහැකිව ලොවේ කුරිරු බව
මා සිත අසරන වී උන් කාලෙක
සෙනෙහස ගෙන සිත් අරනට වැඩි ඔබ
මහමෙව්නාවක් වුවා මගේ ලොව


අපට හොරෙන් අප හිත් වල සුපිපුන
පිච්ච මලේ පෙති විසිරිණ් නොදැනම
වාවනු කෙලෙසද කඳුලේ උනුසුම
ලොවට හොරෙන් වැලපේ සිත ඉකිබිඳ


ඔය ඇස්වල දුටු අපමණ සෙනෙහස
පහන් වැටක් වාගේ සිත සනසන
අහිංසකම හඳ පාන අතේ මට
එවන්න ලියලා පුංචි හසුන් පත 

Sunday 16 October 2011

සෙනෙහසේ කවි කම්



තරු කැකුළු වල හැඩ පරදවන 
පුංචි මුතු වන් කඳුලු කැට වල 
දිය වෙලා නෙතඟින් ගලා යන
සෙනෙහසේ කවි කම් අසනු මැන


පාරමී පුරමින් නුවන් යුග
සොයන දසුනේ රුසිරු රස විඳ
ගොතයි අතොරක් නැතිව කවි කම්
අපේ සෙනෙහස පිරුණු ලොව ගැන


සිහින මවමින් අපි උනුන් ගැන
සුසුම් සමඟින් ගොස් බොහෝ දුර
යලිත් ආපසු නොඑන ලෙසකට
තව තවත් තටු සලමු ඈතට


ඔබේ නෙත් ලඟ රැඳුනු සෙනෙහස
දරා ගන්නට බැරිව ලතවෙන
මගේ අසරණ බොළඳ සිතිවිලි
ඔබේ උනුසුම සොයයි හැම විට 


සුවඳ සොයමින් ඔබේ සුවබර
සිත දුවයි වලකනු කෙලෙස මම
තරු කැකුළු හැඩයට දිලෙන රැය 
මා ලඟයි නිදි  ලොවේදිත් ඔබ 

Saturday 8 October 2011

වටකුරු අකුරු


ලියන්නට කවි පඳ
අකුරු නොම දත් පන්හිඳ
කඳුලු කැට එක් කොට
ලියයි වටකුරු අකුරු  හැඩකොට

අත පත ගගා සිත
සොයමි මතකය නුඹත් මම ගැන
අමතකම වී ගිය
මතක අලුතින් කියමි  කවි කොට

හැඩැති අකුරක
ගැට ගසා ලියන කවි පද
නොපෙනෙයි සබඳ නුඹ හට
කඳුලු විනිවිද පෙනෙන හින්දම

කඳුලු යැයි නිඟා කොට
හැරදා ගියත් පන් හිඳ
නුඹ නමින් කවි ලියමින
හඩා වැලපෙමි අහිමි පෙමකට

Friday 30 September 2011

සුළඟකි නුඹ


කවියක් ලියන්නට 
කවිපද නැතුවාට
සිතිවිල්ලෙන් 
තුන් සිත බර වුනි මෙහෙම
සුළඟකි නුඹ හෙමින් හෙමින් ඇඳි යන
සිසිලස දැනෙන මුත් 
දුටුවේ නැහැ කෙදින
සිඹිනා සුසුම හැමෙකම 
සිටි හින්දාම
දුර උව නුඹත් හැමදාමත් මා ලඟම
ගලපන්නට පද හෙව් 
මගේ කවි සිතට
හැමදාමත් කවි පද දුන්නේ නුඹය

Friday 23 September 2011

තවත් සිතිවිල්ලක්



හඬන වැලපෙන සිතුම් පවුරේ
හීන මියැදුණු දුක් කතාවක
පද පෙලක අකුරක් වෙලා කිම
සිනහවක සුව සොයා යමි මම

සිතැඟි අතගා ගොතන කවියක
කඳුලු පදවල මිහිර දැන දැන
සිතට හුරු නැති තවත් කවියක්
ලියන්නට මුල් පොත් තබමි මම



Saturday 17 September 2011

කඳුලු වැස්ස



නෙතට කඳුලැලි ගෙනත් දුන්දා
හැඬුවේ නැහැ මම ඉකි  ගසා
සිතෙන් රස විඳි අහිමි පෙමකට 
කඳුලු පෑහෙන් නැති නිසා

නෙතට රසඳුන වුනා නුඹ මට
සවන ඔය හඬ සැනසුවා
සිතෙහි සැනසුම නුඹ නිසා මම 
අහිමි බව දැන පෙම් කලා

දුරක සිටි නුඹ තවත් දුර ගොස් 
සිතේ සැනසුම නැති කලා
කඳුලු මන්දාරමක් ඇවිඳින්
සිත් අහස වැහිබර වුනා

අකුණු පුපුරා දෙදරවා හද
වැස්ස පෙර මං ඇරඹුවා
නියං සායට වේලිලා නෙත
හද තනිව වැසි වැස්සුවා

Wednesday 14 September 2011

සදහටම මම තනිවුනා


සඳට සඳ රැස් මදි කියා 
රැයම කළුවර කර ගියා 
දිලෙන තරු එලි ඇති නිසා
සිත නිවන් මම සැනසුනා 

හිරුට පෙම් කර පැරදුනා
සදේ රැස් ගැන නොදැනුනා
පුංචි තරු එළියක් සෙවු මුත් 
විශ්වයේ මඟ වැරදුනා

අළුත් ආදරයක් කියා 
තරු මලක් මට ලං වුනා
හිරුගේ රැස් ගෙන දිලිසුනා දැක
ඒ සෙනේ මට මදි වුනා

තරුත් මා හැර වෙන් වුනා
සඳත් සඳ රැස් සැඟවුවා
අදත් සදහට හිරුට පෙම් බැඳ
සදහටම මම තනිවුනා 

Thursday 1 September 2011

කුරුටු කවි පොත



සිතැඟි විසිරී දෙනෙත බර වී
ඇස් පියන් පෙති පියවිලා
කුරුටු කවි පොත කුරුටු ගෑ කවි
නිල් තීන්තෙන් බොඳවෙලා

අහස පොළවට සමව දුර උන්
නුඹට සිත පෙම් කල නිසා
කුරුටු කවි පොත කඳුලු සැලුවා
නුඹ මගෙන් දුර ගිය නිසා 

නුඹට නමින් මං නුඹට ලිව් කවි 
නුඹේ  නෙත් නොගැටුනු නිසා 
කුරුටු කවි පොත බොඳ වෙනා තුරු
කඳුලු සැලුවා තනිව මා 

Monday 29 August 2011

අළුත් රහසක්



සිතෙහි සිරගතක හැඟුම් පොදි බැඳ 
අළුත් රහසක් කිය කියා
නෙතෙහි කැල්මන් රඟන රුඟුමන් 
පදබඳිමි හැඩ වය වයා 

රහස් තෙපලූ දෙතොල් පෙති සැලි
තාලයට හැඩ මව මවා
සවන් කිංකිණි නඳට යොමමින්
සොඳුරු බිඟු නද අස අසා 

ලවන් රත් පෙති සීතලෙන් හද
උණුසුමත් සිහිලැල් වෙලා
පියන් නෙතු යුග හදවතින් විඳි
උණුසුමින් සිත නැහැවිලා 

Thursday 18 August 2011

අවසරයි සමු ගන්න

අදයි අන්තිම දවස
හෙට නුඹත් මට නොමැත,
දුකයි සැප දෙක එක්ක
මා එක්ක නිදි වැරුව
නුඹට දැන් අවසරයි
මගෙන් සමු ගෙන යන්න,
උකුල් තලයේ වැතිර
නුඹ එක්ක මම කීව
කවි කතා දැන් නිමයි
හෙටින් පසු නුඹත් නැත.
අහමි බව දැන දැනම 
ලඟට ගත් නිසා නුඹ
හිත කෙලෙස් දම් පුරයි...
එහෙත් සමු ගන්න හෙට....




හෙට මගෙන් සමු ගන්නා මගේ වෙලා හිටිය අන්සතු ලෑපිට.....

Friday 29 July 2011

හිතුවක්කාර කඳුලට



ඇරඹුමක් හොයාගෙන ගිහින් දුර
අතරමන් සිත සීතලයි තවම
ගල් ගැහුණු කඳුල ඇස් කෙවෙනි යට
නොම වැටෙයි කොපුල මඟ බලයි තව

කඳුලකින් ඇරඹුනාවු පෙමක
පසුවදන කඳුලක්ය දැන දැනම
පෙරවදන් තනන්නට ගියත් මම
ලියන්නට කිසිවකුත් නොවිනි මට 

ගල් ගැසුණු කම්මුලේ බොඳ වෙන්න
නිල් ගැහුණු තොල් තෙමා බැසයන්න
ඉතින් දැන් නෙත් අඟින් ගිලිහෙන්න
කඳුල නුඹ  දුක් දෙනවා වැඩියි මට

Sunday 24 July 2011

ඇරඹූම



ජිවිතයේ සප්තස්වර 
වයන්නට  ඔබ සමඟ
හීනයක් ලියැලුනා
පොඩි හිතේ බැතිබරව
ඇඹුමක් දකින්නට
දින ගනන් ගනින් ඇති
නුඹ නොදැන මම තනිව
සුසුම් හෙලන ගනන් වර
නොදැක ඇරඹුම තවම 
ගෙනදුනිමි ඇරඹුමක්
ගොළුයි තවත් නම් ඉතින් 
නතිව යනු බැහැ ගමන

Wednesday 20 July 2011

තනිකඩ හිත් මන්ඩිය


මන්දාරම් අඳුරට පෙම් බඳිනා  
පහන් වැටිය විලසේ
හිරු රැස් දහරට ආල වඩන මං 
බිනර මලකි පොළවේ
දිය මත පිහිනා රැලී හැඩ ගන්වන 
විලත් අහිමි විලසේ ‍
කිසිත් නොදැන ඔබ අහිමිව යනු ඇත
නොලැබ පෙමක පහසේ



සමනල කන්දේ පාමුල හිදගෙන 
සුසුම් හෙලමි මෙලෙසේ
දුරයි තනිව නැග  යන්නට බැහැ 
මට මේ ගිරි දඹ කිසිසේ
අරත්දති තරු කැකුලකි නුඹ මට 
සැනසුම ගෙනෙන මෙසේ
තරු වක් ඉල්ලා හඩයි මසිත තව 
නොම දන්නේද සුහදේ


සිල් ගත් පුර හඳ පායන අහසක 
තනිව පිපුණ තරුවේ
රැස් දහරාවට කිසිවෙකු ලොබ නැත
පුරහඳ ඇත අහසේ
ඉතින් මමත් රහසෙම පෙම් කෙරුවට
කිසිවෙකු නැහැ දන්නේ
අමාවකේ පොඩි තරුවක් වන්නට
මම නැහැ පින් කෙරුවේ

Saturday 9 July 2011

පුංචි ආදර කතාව



රත්තරනේ නෙත් අද්දර රැදෙන්න
මගේ මුළු දිවියම ඔබම නිසා
මගේ නෙතු ඇසිපිය සිරුර ආත්මය
ඔබමයි කියනට මුහුන බලා

ආදර උයනේ මල් ලෙස සුපිපෙමු
මලක් සිඹින තව මලක් වෙලා
ඇසුවෙමි මාගෙන් මා කවුරුන්දැයි
නුඹ යැයි පිළිතුරු දුනිමි මෙමා

මල් මල් යායක මල් අතරේ සිට
මල් මෙන් හිනැහුනු මතක කියා
මල් වට කරගෙන මල් ගොමු අතරින්
කතා කලා ඔබ එන්න කියා  

සිරි පොද වැසිසේ තෙමෙමින් රඟ දෙන
දඟකාරිය ඔබ මගේම නිසා 
තුරුලේ සැතපෙන අහිංසකාවිය
හද ගැස්මයි නුඹ මට දැනුනා

සිටිනෙමි තනිවම මේ තනි මාවත
පිළිරූව සේ මග බලමින් මා 
පැමිනෙනු පෙම්වත් දෙනෙත් ළඟට ඔබ
මගේ තනිකම දුරකට හරදා

සඳ මඩලේ අපි ගෙයක් සදාගෙන
සිටිමුද පෙම් මිහිරේ වෙලිලා
අමුත්තන් ඇවිත් දොර ලඟ හිඳිවි
නොම දත්සේ ඉඳිමුද දෙදෙනා

ජලයත් මිහිකත දෙදෙනා ලෙස අප
විදිනා විට පෙම් සුව වෙලිලා
මල් මෙන් සුපිපෙන් රත්තරනේ ඔබ
අපි අපගේ වන්නෙමු සැමදා 

Friday 1 July 2011

සමුගත් වෙරළ


වැටකේ මල් පිපි වෙරළ ‍ඉමේ
අප හමුවු දින ගගන් දිගේ
සිතිවිලි දිව යයි දෙපා නගන කල
සුසිනිදු වැලි මත සුදු වෙරලේ

ක්ෂිතිජ ඉමේ හිරු කඩා වටේ
දෙනෙතේ කඳුලැලි නිල සේදේ
සමුගෙන යන්නට මා ආ බැවී කී
දෙතොලේ හසරැලි නිදා වැටෙයි

සමුගෙන යන්නට නැගු දෙපයේ
ප්‍රණය ගිලිහි ඔබ තුරුලේ
අවසන් වරටත් සැතපී ඉන්නයි
සිහිසුන් වී පා මුල වැටුනේ


සිත් රූ සොබාහි  කවිපන්තියකට ලියූ පිළිතුරු පද වැලකි
අප හමුවී වෙන්වූ වෙරලේ

Wednesday 29 June 2011

හංස විල

මානස විල මැද හංස රජුනි ඔබ
අගමෙහෙසිය විමි හංසිය වී මම
නිල් දිය  තලයේ පෙම්වත් රංගන 
රැඟුවෙමු පිරිවර තිසරුන් වට කොට 

දඩයම් ආ සතුරන්  ඔබ වට කොට 
රැකවල් ලද්දි අල්ලා ගැනුමට 
සෙසු තිසරුන් ඉගිලුන මුත් අහසට
මා හට නොහැකිය ඔබ හැර යන්නට

හිමියනි විල මැද අප රැඟු රන්ගන
පෙන පිඩු නගමින් පිහිණු අන්දම
සිහි කරමින් ඒ සොදුරු අලිංගන
සිතුවෙමි ඔබ හා මමත් මියෙන්නට



Friday 24 June 2011

සඳ කිඳුරානෙනි


හිම ගිරි අරණට මල් වැහි වසිනා 
සීතල හැන්දෑවේ
තණ පලසේ පිනි මුතු මත නැටුවෙමු 
තුරුලේ සුව පහසේ

නන්දනීය පෙම සිත තුල සක්මන් 
කරනා මේ යාමේ
ආනන්දය සිත් පෙම්වත් කරවන
ඇතිවිය සිත් දෑලේ

වස්දඬු නාදෙට පාද නැලවෙනා
කින්නර රංගනයේ
කුමරා සමඟින් කුමරිය විමි මම
ඒ සුන්දර යාමේ

බඹදත් රජතෙම රහසින් අවුදින්
රංගන නැරඹි කලේ
කින්නර නුඹ ගැන අසූයාව බැඳ
දුනු හී ඇද  ගත්තේ

දෙටු බඹදත් රජු එක හී පහරින්
කිඳුරිඳු නිහඬ කලේ
චන්ද කින්නරා රංගනයේ සිටි
මා නැත එය දුටුවේ

රැඟුමෙන් මත්වුනු බඹදත් රජ තෙම
මා වෙත පෙම් බැන්දේ
කින්නර කුමරුණි ඔබ සමු ගෙන බව
එවිටයි මා දුටුවේ

හිම ගිරි අරනේ පෙම් බැඳී හිමියනි
තනි කර නොයනු මැනේ
දෙරණත කම්පාවන ලෙස හැඩුවෙමි
පෙමි සිත මොර දෙමිනේ

නිසල සිරුර දොතින්  ගෙන හැඩුවෙමි
 යැද ජිවය ඔබගේ
ගහ කොල මල් වැල් කම්පාවීලා
දෙරණ මලින්  වැසුනේ 

පෙම්වත් සිතකින් පැතු පැතුමක් දැක
සක‍් දෙවි මෙහි වැඩ්යේ
අසරණ හිමි ඔබ විවිරණ ලැබගෙන
යලිදු මවෙත වැඩ්යේ

බුදු බව ලබනට කැමතිව ඒ දින 
විවිරණ ඔබ ඇසුවේ
යශෝදරා ලෙස යලි ඉපදෙනු දැන
ඔබයි සිතින් පැතුවේ 









Tuesday 21 June 2011

යශොදරාවත

සෙනෙහසේ අරුත සොයමින
නොගියෙමි මං මුලාවී මම
හිමියනි සිටියා ඔබම
මා වෙනුවෙන් හැම භවයකම.........
 ‍එක්ව ආ මග සසර හැම කල
ගෞතම බුදු බවට තෙක් දුර
සිටියා මහමෙරක් ලෙස ඔබ
වෙන්ව වැඩියත් පතා බුදු බව........
කිඳුරු කුලයේ ඉපිද
ලෙහෙන් කුලයේ පෙම් බැඳ
හංස කුලයේ සිටන් ඇත් කුලයට
මනුසත් භව වලත් උන්නා ලඟ ලඟම...........
සසර ගමනේ දිගටම
හිමිත් මම ගෙව් මග දුර
පවසන්න අවසර
යශෝදරා ලෙසින් අද සිට

Sunday 19 June 2011

කිඳුරු ගීය



සරත් සඳ කැන් පතිත මිහිපිට
නැළවෙනා දළු මල් බලා
තුෂර පින්නේ තෙමි රඟ දෙමු
සඳේ රැස් මත පිහිනලා

වලා යහනෙන් හිලිහි මිහිබට
සුසුදු සේලෙය දවටලා
කිඳුරු කෝමල වලා පැහැයෙන්
හැඩවෙලා තව හැඩ වෙලා

නීල දෙනයන යොමා වටපිට
සුදුසු තනුවක් වය වයා
කිඳුරු කුමරිය රඟමු දිනයක
සරත් සඳ ළඟ තනි වෙලා

Sunday 12 June 2011

හංස කවිය






මානස විල කළඹා

නිල් දිය රැළි පරදා
ස්වර්ණ හංසි පියඹාගොසින්
මනු ලොව පෙම සොයලා
දිය රැලී මත වැතිරී
පෙණපිඩු කදුළු සැලී
රණ තිසරා ඉකිගසනා තාලෙට
දිය පිට රැළිති පිපී
කදුලැලි තුසර පිනී
සියපත මතට වැටී
ගයන හංස ගීතය ඇසෙනා සද
දෙරණත සලිත වුණී



Monday 6 June 2011

වැස්සක වෙනස



සීනියට රැළි ගොතපු ඔසරි පොට අතට ගෙන
පොත් මිටිය දෝතින්ම ළය මතින් තුරුලු කර
මමම ගෙතු මප්රලය ගෙල වටින් ඔතා ගෙන
මල් කුඩේ යටින් ගිය දවස් සිහි වෙනවා මට

ගෙත්තමින් හැඩ මැවුනු කබායේ උණුසුමින්
පාට පාටින් ගෙතුණු අත් මේස් පළඳමින්
පිනි මුවැත්තිය ලෙසින් සීතලට ගුලි වෙමින්
අයිස් වැස්සේ දුවපු දවස් සිහිවෙයි ඉතින්

පටි සෙරෙප්පුව කෑඩී මාවතේ තනිවෙලා
පැගිලා ඔසරි පො‍ට ඉඟ නෙරිය විසිරිලා
දිගට ගෙතු කෙස් වැටිය අග්ගිස්ස තෙත් වෙලා
සීතලේ වෙව්ලමින් සිටියා මතකයි එදා


වසරකට පසු *****

දිගට ගෙතු කෙස් වැටිය ලේයර් කට් උන නමුත්
ඔසරි නැතිවාට දිග කලිසමක් ඇඳි නමුත්
පටි සෙරෙප්පුව නැතිව කෝට් ෂු දාගෙනත්
මහ වැස්සේ තෙමෙන්නට යන්න සිදුවිය මටත්












Sunday 5 June 2011

ඉකිබිඳින සමනලියට

 
හිතට උඩින් අඩි තිය තිය නුඹේ ළගින් මම ගියදා
දුරින් ඉඳන් සෙනෙහේ පුරන ඔය සෙනෙහස මට  දැණුනා
ළඟින් ඉඳන් මල් පුදන්න ආසාවෙන් මම ආ දා
නුඹේ සිතින් පුංචි ඉඩක් මට දී ඔබ සිනාසුනා

නුඹට හොරෙන් හොරකම් කල සිතට මමත් පෙම් බැන්දා
පැතුම් පුරන නෙත් අද්දර සීතල කඳුලක් රන්දා
සංසාර් දුරින් දුරට පියමනින්න සිත පහදා
හැමදාමත් ලඟින් ඉන්න සිත පුරාම මම පැතුවා

අතේ මිටේ නැති උනාට හිතේ සෙනේ වැඩි හින්දා
සඳක් වගේ පායා මම හිත් යායාම එළිය කලා
පිපුනු මලක් වගේ හැඩට හිත අද්දර තනි රැක්කා
ජීවිතයේ දුක සැප ළඟ ගිමන් හලත් මමම උනා

ගඟක් ළඟට
ඉවුරක් ලෙසට සදා ඉන්න සිත දුන්නා
ඉරක් ලෙසින් පා‍යාවිත් මල් මුවරඳ පිනි සින්ඳා
බොළඳ සිතට  හීන අහුරු අරන් ඇවිත් මම දුන්නා
දිගන්තයේ අතරමන්ව හීන පහස ඔබ වින්ඳා

දුරින් දුරට අඩි තිය තිය නුඹෙන් දුරට පිය මැන්නා
හිඟන්නියක් ලෙසින් හඬන හැඩුම් සිතට වද දුන්නා
තුරුලු කරන් හිස අතගෑ නූඹව සිතින් පැන්නූ දා
මටත් හොරෙන් මගේ ඇස් වල කඳුලු පොකුරු මල් පිපුනා

හදාගන්න ඔය පොඩි හිත නුඹට දුරින් මම උන්නා
හිතත් එක්ක විඳින දුකට මමත් හොරෙන් ඉකිබින්ඳා
නුඹේ සුවඳ තව මලකින් නැහැපුඩු පිනවන හින්දා
ඒ මල ලඟ ජීවිතයම පුදදී මම සිත් බැන්දා



මානස විලේ හංසගේ කවියට  සුදු හංසිය ලියූ පිළිතුරු කවියකි

Saturday 4 June 2011

සිහින කව


කඳු නිල්ලේ ඈත පාවී
හසරුල්ලේ  දෑස යාවී
මැව් සිහිනේ සුපෙම් මාලිගා
මනහාරී මල් තලාවේ
වැතිරී සැනසේවී
සිත් යායේ ඔහේ පා වෙලා
අනුරාගී නෙත් කතාවේ
මුදු හැඟුමන් සිත් පිනාවී
සෙනෙහසේ කවි කතා ලියවිලා
ඔබ මාගේ සිහින ලෝකේ
රන් කිරුලත් හිස දරාවී
අප සිහිනේ පැතුම් ඉටු වෙලා



Friday 3 June 2011

සක්මන් සිත



නිල් මහනෙල් මල් සම කල
නුඹ පෙම් කල මගේ නෙත් යුග
සක්මන් සිත චංචල කල
මහනෙල් මල් පරදන නෙත

ඉක්මන් කොට  අඩි තිය තිය
සිත් මනිඩිය පුරා හැඩට
මන්තරයක් ලෙස මුසුණන
ආදරයේ සප්තස්වර

සන්සුන් සිත චංචල කොට
පැහර ගිහින් පෙම්වත් හිත
මං තාමත් අහන්නේ ඇයි
පෙම් කෙරුවේ මෙතරම් මට

Tuesday 31 May 2011

ඇරඹුම




නිහඩතාවය සුන්දරයි
දොඩන දහසක් වදන් අභියස
පියා ගත් නෙතු පෙමිබරයි
කඳුලු පිරි  නෙත් බුබුලු අභියස
නුඹේ සෙනෙහස සුන්දරයි
නුඹව මුණ නොගැසෙනා තුරු මට
හෙටත් අද මෙන් මම ගොළුයි
ලොවේ කටුකම මිනිස් කම ලඟ