කවියක් ලියන්නට
කවිපද නැතුවාට
සිතිවිල්ලෙන්
තුන් සිත බර වුනි මෙහෙම
සුළඟකි නුඹ හෙමින් හෙමින් ඇඳි යන
සිසිලස දැනෙන මුත්
දුටුවේ නැහැ කෙදින
සිඹිනා සුසුම හැමෙකම
සිටි හින්දාම
දුර උව නුඹත් හැමදාමත් මා ලඟම
ගලපන්නට පද හෙව්
මගේ කවි සිතට
හැමදාමත් කවි පද දුන්නේ නුඹය