Tuesday 28 February 2012
Sunday 26 February 2012
ඉටි පහන් එළිය මම
පළගැටි සේනා දැවි දැවි මියගිය
වැලි බිස්සේ දුහුවිල්ල පුරා
නිසසල පැහැයෙන් දීදුලමි සැමකල
සොහොන් කොතේ ඔබ නිදන තුරා
දෙනුවන ලඟ රැඳි සෙනෙහස් හසුනක
ආදරයේ පද පේලි ලියා
ගල් පත්තිරුමත දැලි රූ මවනෙමි
ඔබ ගිය ලොවකට පෙනෙන තුරා.
නිසසල උදයක වැසිබර සවසක
එකලෙස මම දිලෙනෙමි සැමදා
සුදු වත හැඳගෙන ඇය ඇවිදින් කියු
කඳුලේ කවි නිමවනා තුරා.
Saturday 25 February 2012
ලඟ ලඟයි මුමුණනු ඇසේ
සිනා නොමසෙන ඔය මුවේ
සිනාහ හස කැන් මට පෙනේ
සෙනෙහසක් නැති නෙත් අගේ
සෙනෙහසේ පැතුමන් සැලේ
නොපෙනෙනා දුර වසන්තේ
ලඟ ලඟයි මුමුණනු ඇසේ
දුරයි මුත් සඳ ගගනතේ
නෙත් ලඟින් පෙනි පෙනි පිපේ
Monday 13 February 2012
ඔබම කියු.. මගේ කවිය...
ළඟට එන්න
හිත හදන්න
බරවුනු නෙතු සනසවන්න..
ඔබ පිපෙන්න
මගෙම වෙන්න
නෙතු රැඳි කඳුලින් මිදෙන්න..
ළඟම ඉන්න
දුර නොයන්න
සිත් විල මත ඔබ රැඳෙන්න..
Subscribe to:
Posts (Atom)