සිනා නොමසෙන ඇස් වල
පිරුනු කඳුලක හැඩතල
අයාගෙන මම දෙනුවන
බලා උනි සිතුවිලි මැද
නොකී රහසක වත ගොත
නුඹත් කිසි කල නොඇසුව
මටත් රහසෙම සිත තුල
පිපි වියැකුණි පෙම් මල
ඉකි බිඳුම් මුව ගොලු කල
වාවමින් සිනැහුනි මම
සුබ පතූ වදනින් නුඹ
කියුවේ කවියකි වෙන
අපිට අපි හිමි නැති කල
සිතට හොර කල පෙම් රස
වාවගෙන හිනැහුණු විට
අනුන් සතු වත්කම නුඹ
No comments:
Post a Comment