දෑසට නොපෙනන ඈතක හිඳගෙන
මගේ හිත සිතුවම් මැවූ තරම්
වාවනු නොහැකිව හඬනුයේ කෙලෙසද
නෙලන්න බැරි ඔය හිත මනරම්
සුන්දර විලසක අතිනත අරගෙන
ඇවිදන් යන්නට සිත පැතුවත්
නොපෙනෙන දුරකින් පායන සඳ ලග
මම හැමදාමත් නති තරුවක්
තනිකම් පවුරේ බිතු සිතුවම් ඇඳ
රවටාගමි පෙම් හිත කවදත්
අපි අස අපි නැති සීතල නිම්නෙක
සිත හැමදාමත් ඔබේ ලඟින්
No comments:
Post a Comment